...........................................................................ιστορία, μύθοι και η αλήθεια για τους Ινδιάνους...


.........................Eπιμέλεια Σελίδας: Πάνος Αϊβαλής - email: panosaivalis@gmail.com

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Τζερόνιμο: «Δεν έπρεπε να παραδοθώ».

   ΙΣΤΟΡΙΑ  
Ο θρυλικός Ινδιάνος που αντιστάθηκε 
στον αμερικανικό στρατό 


Ο Τζερόνιμο γεννήθηκε το 1826 και το πραγματικό του όνομα ήταν Γκογιαλέ, που στη γλώσσα των απάτσι σήμαινε: «Αυτός που Χασμουριέται». Ο μύθος των ινδιάνων έλεγε ότι ο Τζερόνιμο είχε φάει την καρδιά ενός ελαφιού, για να του δώσει ταχύτητα και αντοχή στο κυνήγι. Η σφαγή της οικογένειάς του Στις 6 Μαρτίου του 1851, μια διμοιρία Μεξικάνων με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Χοσέ Καράσκο επιτέθηκε στην κατασκήνωση των Ινδιάνων.


Οι άντρες έλειπαν για κυνήγι και στην κατασκήνωση βρίσκονταν μόνο τα γυναικόπαιδα και ελάχιστοι φύλακες. Οι Μεξικάνοι σκότωσαν τους φύλακες, έκλεψαν τα άλογα και ισοπέδωσαν την κατασκήνωση. Δεν λυπήθηκαν ούτε τις γυναίκες και τα παιδιά. Σκότωσαν τη μητέρα του Τζερόνιμο, τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους. Η οργή του Ινδιάνου ήταν τρομερή. Η σύζυγος και ο γιος του ...


____________
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/mhxanh_toy_xronoy_tzeronimo_den_eprepe_na_paradothw_o_thrylikos_indianos_poy_antistathhke_ston_amerikaniko_strato.2656046.html

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Iνδιάνοι της Αμερικής


Edward Sheriff Curtis 
(1868 - 1952)

Αμερικάνος φωτογράφος και εθνολόγος .Γεννήθηκε το 1868.Λίγο πρίν από το τέλος του 19ου αιώνα αποφάσισε να καταγράψει με κείμενα και φωτογραφίες τις παραδόσεις των Ινδιάνικων φυλών της βορείου Αμερικής που είχαν αρχίσει ήδη να χάνονται.Αυτό το έργο ζωής , χρειάστηκε πάνω από 30 χρόνια για να το ολοκληρώσει και να το εκδώσει σε μια σειρά 20 τόμων με τον τίτλο "The North American Indian" από το 1907 μέχρι το 1930. Αφοσιωμένος ολοκληρωτικά και παρά τις τεράστιες δυσκολίες που παρουσίαζε το εγχείρημα του , κατάφερε να το φέρει σε πέρας.Το έργο του περιλαμβάνει πάνω από 2200 φωτογραφίες ,μοναδικές για το εθνολογικό αλλά και το φωτογραφικό τους ενδιαφέρον.Ο Curtis πέθανε το 1952 σχεδόν άγνωστος πέρα από ένα μικρό κύκλο ανθρώπων. Την δεκαετία του '70 το φωτογραφικό του έργο επαναξιολογήθηκε (είναι έτσι κι αλλιώς από κάθε άποψη ενδιαφέρον) και εκτός από "φωτογράφος των Ινδιάνων" - τίτλος που του ανήκει δικαιωματικά - άνετα τον κατατάσσω ανάμεσα στους μεγάλους της φωτογραφικής ιστορίας.


Χάρτης με καταγραφή των ινδιάνικων περιοχών

Η Εγκυκλοπαίδεια του Curtis ολοκληρώθηκε το 1930 και πούλησε συνολικά 272 σειρές και γιατί ήταν πολύ ακριβή έκδοση αλλά και γιατί υπήρχε μικρό ενδιαφέρον.

Το πλήρες όνομα της σειράς ήταν
"The North American Indian, being a series of volumes picturing and describing the Indians of United States and Alaska,written illustrated and published by Edward S. Curtis , edited by Frederick Webb Hodge , foreword by Theodore Roosevelt , field research conducted under the patronage of J.Pierpont Morgan , in twenty volumes."

Το 20τομο έργο ολοκληρωμένο


Που είναι ο Αετός; Ένας χαιρετισμός στη γη.
Αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιβλιαράκι από τις εκδόσεις ΚΟΑΝ περιλαμβάνει την απάντηση που έστειλε στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών ο αρχηγός των Ινδιάνων Ντουγάμι Σηάτλ, όταν του ζητήθηκε να πουλήσει τη γη της φυλής του στη κυβέρνηση.Tο βιβλίο είναι εικονογραφημένο με φωτογραφίες που οι περισσότερες είναι του Curtis.

_____________

Σαν είδος υπό εξαφάνιση μπορούν να χαρακτηριστούν οι Ινδιάνοι, μια και 300 περίπου χρόνια βρίσκονται σκλαβωμένοι και κυνηγημένοι από τους λευκούς κατακτητές τους.

Ινδιάνοι

indianoi___400

Σαν είδος υπό εξαφάνιση μπορούν να χαρακτηριστούν οι Ινδιάνοι, μια και 300 περίπου χρόνια βρίσκονται σκλαβωμένοι και κυνηγημένοι από τους λευκούς κατακτητές τους.
Θύματα και αυτοί της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ευρωπαίων, θεωρήθηκαν όπως και οι Αφρικανοί αργότερα πρωτόγονοι και ζώα. Ένας άδικος χαρακτηρισμός, μια και η λέξη πρωτόγονο αναφέρεται σε κάτι μη εξελιγμένο. Αντιθέτως οι Ινδιάνοι είχαν αναπτύξει μεγάλο πολιτισμό, όπως π. χ. Μάγιας, Ίνκας και είχαν αναπτύξει κυρίως τις ανθρώπινες αξίες που είναι αξίες αρκετά σύνθετες και επεξεργασμένες.Η πρώτη επαφή με τους Ινδιάνους έγινε στις 12 Οκτωβρίου 1492 από το Χριστόφορο Κολόμβο. Μετά από αυτή την επαφή, o αριθμός των πιονιέρων που έφταναν στη νέα ήπειρο αυξάνεται ραγδαία. Η αποστολή ιεραποστόλων από την εκκλησία έγινε λίγο αργότερα, το κακό όμως που έκανε ήταν μεγάλο. Με τη διαστρεβλωμένη προπαγάνδα τους προς τον αμαθή τότε νέο ευρωπαϊκό πληθυσμό, θεώρησαν ότι κάθε υπανάπτυκτη φυλή σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια, πρέπει να διοικείται από μια πιο ανεπτυγμένη. Έτσι οι Ινδιάνοι θεωρήθηκαν ικανοί μόνο για δούλοι. αυτό το συμπέρασμα είναι δείγμα του ρατσισμού και του εγωισμού μιας Ευρώπης που εκείνη την εποχή έμπαινε στο δρόμο της πολιτισμικής αναγέννησης. Όμως αν κανείς ζούσε με τους Ινδιάνους και μάθαινε λίγα για τον τρόπο ζωής τους, σίγουρα θα τους χαρακτήριζε “Χριστιανούς”. Γιατί υπάκουαν στις δέκα εντολές χωρίς να τις έχουν διαβάσει ή να τις έχουν ακούσει στο κήρυγμα κάποιας εκκλησίας. Γιατί ποτέ δεν έλεγαν ψέματα, ούτε σκότωναν χωρίς λόγο άλλο από την τροφή τους και δεν έκλεβαν, και η μεγαλύτερη αμαρτία σε κάθε ινδιάνικη κοινωνία ήταν να μην βοηθήσεις πεινασμένο. Γι’ αυτό όταν ήρθαν τα πρώτα φύλα Αφρικανών και γνώρισαν και αυτοί την σκλαβιά, όταν δραπέτευαν, έβρισκαν πάντα ασφαλές καταφύγιο στα χωριά των Ινδιάνων.

Το μεγαλύτερο ίσως αίτιο της εξολόθρευσης των Ινδιάνων ήταν η ανάγκη που είχαν οι λευκοί κατακτητές για χρήμα και για νέο έδαφος γόνιμο για να καταπατηθεί και να κατακτηθεί. Ο,τι δεν καταλαβαίνουν οι Ευρωπαίοι το καταστρέφουν και ο,τι ποθούν το παίρνουν με τη βία. Έτσι έγινε και με τη γη των Ινδιάνων και τους ίδιους τους Ινδιάνους. Οι Ινδιάνοι που χρησιμοποιούσαν ο,τι τους προσέφερε η μητέρα, Γη το αξιοποιούσαν, καλλιεργούσαν το έδαφος και έπαιρναν ο,τι ήταν αναγκαίο από αυτό. Δεν έκοβαν δέντρα συχνά παρά έπαιρναν αυτά που είχαν πέσει κάτω ή ήταν πολύ γέρικα. Το κρέας που έτρωγαν ήταν κυρίως από βουβάλια, που η χρήση τους δεν σταμάταγε μόνο σ’ αυτό, γιατί για τους Ινδιάνους το βουβάλι είχε 17 διαφορετικές χρήσεις. Όταν όμως ήρθαν οι λευκοί στην Αμερική, τους έπνιξε η απληστία και έπεσαν πάνω στη γη και στους Ινδιάνους σαν κοράκια.

indianoi2

Τη γη κατάφεραν να την κατακτήσουν και άρχισαν να χτίζουν πάνω στις καλλιέργειες των Ινδιάνων πόλεις, αραίωσαν τα δάση γύρω τους για να χωρέσουν και για να βρουν ξύλα για τα σπίτια. Οι Ινδιάνοι φαίνονταν στους λευκούς εργατικά χέρια και όσοι υπέγραφαν αναγκάζονταν να πάρουν τα όπλα, να αφήσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα τους και να γίνουν πολεμιστές. Θέλοντας οι Ευρωπαίοι την Αμερική δική τους άρχισαν ένα μανιακό κυνηγητό των Ινδιάνων που οδήγησε στην καταστροφή 180 και περισσότερων φυλών. Η καταστροφή δεν ήταν μόνο υλική αλλά και πολιτιστική. Καταστράφηκαν πολιτισμοί χιλιάδων χρόνων χωρίς να έχει μείνει τίποτα από την κληρονομιά τους. Η αντίσταση ήταν μικρή από μεριάς των Ινδιάνων, καθώς οι φυλές τους ήταν ως επί το πλείστον ειρηνικές και οι φυλές που ασπάστηκαν την τύχη του πολέμου ήταν μικρές και λίγες. Έτσι οι Ευρωπαίοι παρέλαυναν στη νέα ήπειρο αφήνοντας πίσω τους πτώματα απ’ όπου περνούσαν. Οι λευκοί ποτέ δεν έμαθαν ότι το χρώμα και η γλώσσα δεν κάνουν τη διαφορά και για τους ίδιους λόγους σκότωναν και τους Αφρικανούς, που σε αντίθεση με τους Ινδιάνους δεν είχαν δυνατότητα αντίστασης.
Τα επόμενα χρόνια, μετά την κύρια εγκατάσταση των λευκών στην αμερικανική ήπειρο, οι Ινδιάνοι κατηγορούνται από την εκκλησία ως ασκητές μαγείας και φανατικοί ειδωλολάτρες. Όμως και αυτό ήταν ένα άλλοθι για την απαίδευτη τότε κοινωνία της Ευρώπης, που η μεγάλη και τυφλή πίστη στα λόγια της εκκλησίας και κυρίως ο πουριτανισμός και το δόγμα του “πίστευε και μη ερεύνα” έκανε τον απαίδευτο λαό της Αμερικής να καταδιώξει τους Ινδιάνους σαν δαίμονες. Οι Ινδιάνοι δεν ήταν φανατικοί ειδωλολάτρες, ούτε ασκητές μαγείας, γιατί πίστευαν στο Θεό και πίστευαν ότι ζούσαν με Αυτόν ανάμεσα στη φύση. Ποτέ δε χρειάστηκε να φτιάξουν ναούς για να Τον λατρέψουν, γιατί έβλεπαν το θεό τους στον ουρανό και τη γη και είχαν για ναούς τις πεδιάδες και τα δάση.

indianoi3

Όσο για τους μαύρους-γιατρούς ή Σαμάνους της φυλής ήταν υπεύθυνοι για τη θεραπεία των αρρώστων, για την ενηλικίωση των νεαρών Ινδιάνων και για τους θαυμάσιους χορούς τους. Το μόνο μυστικιστικό στοιχείο στην κοινωνία των Ινδιάνων ήταν η πίστη τους σε αρχαία πνεύματα, που τα Θεωρούσαν άγια και ο Σαμάν ήξερε πώς να τα καλεί και πώς να τα διώχνει, καλά και κακά. Ανάλογα, οι Ινδιάνοι δεν είχαν δαίμονες πριν τους φέρουν οι λευκοί.
Οι Ευρωπαίοι παραμένουν τυφλοί, δε δέχονται να αντικρίσουν την αλήθεια. Η ματαιοδοξία, η εξιδανίκευση του πλούτου και της δόξας, ο πουριτανισμός που στη νέα ήπειρο μεγαλώνει, τους τυφλώνει και συνεχίζει να είναι η κύρια δύναμη της καταστροφής των ινδιάνικων φυλών. Οι Ινδιάνοι δεν ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό, για τη θρησκεία και την τεχνολογία των λευκών και οι αρχές ικανοποιούνται από την ιδέα αυτή και δικαιολογούν τη γενοκτονία. Για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η γενοκτονία αυτή, το 1763 στη Μασαχουσέτη, το κεφάλι ή “σκαλπ” ενός Ινδιάνου στοίχιζε 60 δολάρια. Η γενοκτονία των Ινδιάνων οδήγησε όχι μόνο στον αφανισμό του μεγάλου πολιτισμού τους, αλλά και στη διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας με την καταστροφή μεγάλου μέρους γης και ιδιαίτερα στην εξάλειψη των βουβαλιών από τους λευκούς, ώστε να στερήσουν από τους Ινδιάνους την τροφή τους.
Φτάνοντας στο δικό μας αιώνα, από τις 180 φυλές επιβιώνουν σήμερα μόνο 100.000 Ινδιάνοι στη Β. Αμερική, σε συνθήκες απάνθρωπες, σε καταυλισμούς που τους παραχώρησε η αμερικάνικη κυβέρνηση. Υπάρχουν βέβαια και οι Εσκιμώοι στον Καναδά και στη Γροιλανδία, αλλά αυτοί είναι ελάχιστοι και δεν αποτελούν πια πρόβλημα. Για τους Ινδιάνους τίποτε δεν άλλαξε από τότε που πολεμούσαν στις πεδιάδες. Οι Ευρωπαίοι έγιναν πια Αμερικάνοι και η διακήρυξη για την Ανεξαρτησία έχει πια ξεχαστεί, και σχεδόν κανένας δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Η δουλεία υπάρχει ακόμα στον κόσμο και ας χαρακτηρίζεται αδίκημα. Τα ιδανικά του χρήματος και της κατάκτησης πήραν τα ονόματα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Ο ίδιος ο άνθρωπος παραμένει αδρανής χωρίς να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του και το συνάνθρωπο του, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Γι’ αυτό ο άνθρωπος δεν πρέπει να μένει στάσιμος. Πρέπει να απαλλαγεί από την ηττοπάθεια και τη μικροψυχία και να αγωνίζεται σήμερα για το παρόν και για ένα μέλλον με ισότητα, ελευθερία, αδελφότητα, ειρήνη, δικαιοσύνη.


________________
http://www.pame.gr/istoria/politismoi/indianoi.html

Ο κωδικας ηθικης των Ινδιανων





Οι «Ινδιάνοι» της Αμερικής ή ορθότερα, οι γηγενείς Αμερικανοί, κατοικούσαν στην Αμερικανική ήπειρο, για πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από την άφιξη των «λευκών» Ευρωπαίων. Κατά την περίοδο της άφιξης των «λευκών», εικάζεται ότι σε ολόκληρη την Αμερικανική ήπειρο, από το Μεξικό έως και την Αλάσκα, κατοικούσαν περίπου δέκα εκατομμύρια «Ινδιάνοι».
Πιστεύεται ότι οι πρώτοι γηγενείς Αμερικανοί, έφτασαν εκεί κατά την τελευταία περίοδο των παγετώνων, περίπου πριν από 20.000 -- 30.000 χρόνια, μέσω μιας φυσικής γεωλογικής γέφυρας που διέσχιζε την περιοχή Bering Strait1 από την νοτιο-ανατολική Σιβηρία προς την Αλάσκα. Οι αρχαιότερες καταγεγραμμένες ιστορικά φυλές στην βόρεια Αμερική, ήταν οι: Sandia (15000 πΧ), οι Clovis (12000 πΧ) και οι Folsom (8000 πΧ). Οι Folsom για κάποιους αρχαιολόγους είναι αυτοί που ακολούθησαν διάφορους δρόμους αφήνοντας πίσω τους τα βόρεια εδάφη και εξαπλώθηκαν μέχρι το Μεξικό.
Σύμφωνα με τους θρύλους των αρκετών γηγενών Αμερικανών, οι πρόγονοι τους βγήκαν στην επιφάνεια της γης χρησιμοποιώντας ένα ιερό μυστικό πέρασμα που ενώνει την επιφάνεια με το κέντρο της Γης.
Αν και από κάποιους πιστεύεται ότι οι ρίζες των «Ινδιάνων» βρίσκονται κάπου στην κεντρική Ασία και κοντά στην σημερινή Ινδία, εντούτοις από τα γενεαλογικά στοιχεία που υπάρχουν, ελάχιστοι πρέπει να είναι αυτοί που ήρθαν από εκεί και μάλιστα πολλά χρόνια μετά την ανακάλυψη της Αμερικής. Το προσωνύμιο «Ινδιάνοι», δόθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος -- λαθεμένα βέβαια, πίστεψε ότι η ήπειρος στην οποία είχε φτάσει, ήταν μέρος της ασιατικής ηπείρου, των τότε γνωστών Ινδιών.
Οι Ινδιάνοι της Αμερικής έζησαν αγαπώντας και τιμώντας πάνω από όλα την φύση.
Η Σοφία τους διαφαίνεται παντού. Στο πως έζησαν αρμονικά με τη φύση, σε αυτά που φορούσαν, σε αυτά που δημιούργησαν, στον τρόπο που παρασκεύαζαν και έτρωγαν το φαγητό τους, στον τρόπο που ζούσαν μέσα στις οικογένειες τους και στη σημασία που έδιναν στην συνοχή της κοινωνίας τους, στις αξίες τους, στα πιστεύω τους και στη φιλοσοφία τους γενικότερα. Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για την ιστορία των Ινδιάνων. Όχι μόνο γιατί είναι πάρα πολλά τα στοιχεία που πρέπει να αναζητήσεις, ούτε γιατί οι φυλές ήταν τόσες πολλές, αλλά κυρίως γιατί τα περισσότερα ιστορικά στοιχεία προέρχονται από περιγραφές που περνάνε από γενιά σε γενιά. Ένας ακόμη λόγος που δυσκολεύει την ιστορική καταγραφή, είναι η προσπάθεια που κατέβαλαν οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι, όχι μόνο να υποδουλώσουν το έθνος των Ινδιάνων, αλλά να το εξαφανίσουν κιόλας.

Ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής


Άνδρας από τη φυλή Χούπα, 1923

Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίουςστα τέλη του 15ου αιώνα. Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς. Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα νομαδικό τρόπο ζωής, ενώ κάποιοι άλλοι αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές κοινότητες και χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν να οργανωθούν σε μεγαλύτερες κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση. Η ονομασία προέρχεται από την πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε φτάσει στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοί[1].

Με την εισβολή από την Ευρώπη εξαπλώθηκαν επιδημίες, όπως η ευλογιά, ο τύφος, η ιλαρά κι η διφθερίτιδα, οι οποίες αφάνισαν έως και 110 εκατομμύρια ιθαγενών της Αμερικής[2]

Ιστορία

Προέλευση των ιθαγενών

Γλωσσικές οικογένειες των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής
Με βάση ανθρωπολογικέςγενετικές και γλωσσικές μελέτες, οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι περισσότεροι ιθαγενείς της Αμερικής προέρχονται από πληθυσμούς που πιθανότατα μετανάστευσαν από τη Σιβηρία και πέρασαν από το Βερίγγειο πορθμό περίπου 9.000-15.000 χρόνια πριν.

Ευρωπαϊκός αποικισμός

Ο ευρωπαϊκός αποικισμός της αμερικανικής ηπείρου άλλαξε για πάντα τη ζωή και τον πολιτισμό των ιθαγενών λαών. Από το 15ο μέχρι το 19ο αιώνα, οι γηγενείς πληθυσμοί ρημάζονταν από ασθένειες, εκτοπίσεις, τις πολεμικές διαμάχες και την υποδούλωσή τους από τους Ευρωπαίους. Οι πρώτοι ιθαγενείς που ήρθαν σε επαφή με το Χριστόφορο Κολόμβο ήταν 250.000 μέλη της φυλής Arawak. Υποδουλώθηκαν κι ο πολιτισμός τους είχε αφανιστεί μέχρι το 1650, ενώ μέχρι το 1550 διασώθηκαν μόνο 500 ιθαγενείς.[3]
Με τα αποικιακά ευρωπαϊκά ρεύματα εξαπλώθηκαν επιδημίες στους ιθαγενείς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν είχαν κανένα είδος ανοσίας. Συνηθισμένες ασθένειες, όπως η ιλαρά κι η ανεμοβλογιά, αλλά και πιο επικίνδυνες, όπως η ευλογιά, αποδεικνύονταν φονικές για τους ιθαγενείς. Ορισμένοι ιστορικοί υπολογίζουν πως μέχρι και το 80% κάποιων γηγενών πληθυσμών πέθανε από ασθένειες που ήρθαν από την Ευρώπη.

Πολιτισμός

Mystic River Singers 1024.jpg
Η γλώσσα, η ενδυμασία και τα έθιμα μπορεί να ποικίλουν από τη μια φυλή στην άλλη, ωστόσο υπάρχουν κάποιες ομοιότητες ανάμεσα στους ιθαγενείς της Αμερικής.

Τέχνη και μουσική

Στη Βόρεια Αμερική, η ινδιάνικη μουσική είναι σχεδόν μονοφωνική, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις. Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι τύμπανα καιφλογέρες. Στην Κεντρική Αμερική και το Μεξικό, η μουσική συνήθως ήτανπεντατονική και χρησιμοποιούνταν κυρίως τύμπανα και φλογέρες, με την απουσία έγχορδων οργάνων.
Η ινδιάνικη τέχνη συνεισφέρει σε πολλούς τομείς, όπως στην αγγειοπλαστική, στηζωγραφική, στη γλυπτική, στη χαρακτική, στην κατασκευή κοσμημάτων κλπ.

Γεωργία

Με το πέρασμα των χρόνων, αναπτύχθηκε από τους ιθαγενείς η καλλιέργεια φυτών, τα οποία πλέον είναι παγκοσμίως διαδεδομένα. Ένας μεγάλος αριθμός των αγροτικών αυτών προϊόντων διατηρεί στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα την αρχική τους ονομασία στη γλώσσα Ναχουάτλ. Ορισμένα από τα προϊόντα αυτά είναι: η ντομάτα, η πατάτα, το αβοκάντο, το κακάο, η βανίλια, ο ανανάς, και ορισμένα είδη της πιπεριάς όπως το τσίλι, η πάπρικα κι η παπάγια.

Ιστορία και κοινωνική θέση ανά χώρα

Καναδάς

Ο όρος που προτιμάται περισσότερο για τους ιθαγενείς του σημερινού Καναδά είναι «Αυτόχθονες λαοί τού Καναδά». Σ' αυτούς περιλαμβάνονται τρεις κατηγορίες πληθυσμών: οι Ινουίτ ή Ινουί (κατοικούν στον Αρκτικό Κύκλο και παλαιότερα αποκαλούνταν Εσκιμώοι), οι Μετί (φυλή μιγάδων που δημιουργήθηκε κατά τον 17ο αιώνα από την επιμειξία με ευρωπαίους εποίκους) και τα «Πρώτα Έθνη» (όλοι οι υπόλοιπες ιθαγενείς φυλές που παλαιότερα αποκαλούνταν «Ινδιάνοι»).

Ηνωμένες Πολιτείες

Γυναίκα Ινουίτ
Οι ιθαγενείς πληθυσμοί των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειών αποκαλούνται συνήθωςΑμερικανοί Ινδιάνοι, αλλά πιο πρόσφατα αναφέρονται και ως Ιθαγενείς Αμερικανοί των Ηνωμένων Πολιτειών. Αποτελούν το 2% του πληθυσμού, αριθμώντας περίπου τα έξι εκατομμύρια.

Μεξικό

Τα εδάφη του σημερινού Μεξικού αποτελούσαν πατρίδα για πολλούς ιθαγενείς πολιτισμούς πριν την άφιξη των Ευρωπαίων "κονκισταδόρες": τους Ολμέκους στις ακτές του Κόλπου τουΜεξικού, τους Ζαποτέκους και τους Μιξτέκους, τους Μάγια στη Γιουκατάν και, φυσικά, τουςΑζτέκους, οι οποίοι κυριαρχούσαν στα κεντρικά και τα νότια της χώρας με επίκεντρο την πρωτεύουσά τους, Τενοτστιτλάν.
Σε αντίθεση με τη Βόρεια Αμερική, στις περιοχές αυτές οι πληθυσμοί δεν αφανίστηκαν, αλλά ύστερα από επιμειξίες σχημάτισαν τους κατοίκους των νέων αποικιών. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση του Μεξικού υιοθέτησε γλωσσικά και όχι φυλετικά κριτήρια για τον κοινωνικό διαχωρισμό του πληθυσμού. Περίπου το 60% του σημερινού πληθυσμού των χωρών αυτών προέρχεται από επιμειξίες, αλλά παραμένουν μέχρι σήμερα και κάποιες κοινότητες που είναι αμιγώς ινδιάνικες.
Παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Μεξικού είναι περήφανοι για τη φυλετική κληρονομιά τους, οι σύγχρονοι ιθαγενείς Μεξικανοί αποτελούν στόχους φυλετικών διακρίσεων. Στη μεξικάνικη επαρχία, ιθαγενείς κοινότητες έχουν τεθεί στο περιθώριο της κοινωνικής ανάπτυξης για περισσότερο από 500 χρόνια.
Πληθυσμοί με αμιγώς ινδιάνικες ρίζες στη Λατινική Αμερική.(Source : World Fact book 1999)

Μπελίζ

Περίπου το 45% του πληθυσμού του Μπελίζ προέρχεται από επιμειξίες ιθαγενών καιΕυρωπαίων. Το 10% του πληθυσμού έχει αμιγώς ινδιάνικες ρίζες από το λαό των Μάγια.

Γουατεμάλα

Οι ιθαγενείς της Γουατεμάλα προέρχονται από τους Μάγια και αποτελούν το 45% του πληθυσμού. Γύρω στο 40% του πληθυσμού μιλάει μια ινδιάνικη γλώσσα, αλλά οι ιθαγενείς αυτές γλώσσες, που αριθμούν πάνω από 20, δεν έχουν αναγνωριστεί επισήμως.

Κολομβία

Οι ιθαγενείς στην Κολομβία αποτελούν μια μικρή μειονότητα 700.000 κατοίκων , οι οποίοι όμως προέρχονται από 85 διαφορετικές φυλές. Στους ιθαγενείς αναγνωρίστηκαν κάποια συλλογικά δικαιώματα με το Σύνταγμα του 1991.
Ιθαγενείς αρχηγοί ινδιάνικων κοινοτήτων στηΒραζιλία.

Αργεντινή

Στην Αργεντινή, υπάρχουν 403.000 ιθαγενείς Αμερικανοί, περίπου δηλαδή το 1% του συνολικού πληθυσμού, οι οποίοι ανήκουν σε διάφορες φυλές.[4].

Βολιβία

Στη Βολιβία, περίπου 2,5 εκατομμύρια κάτοικοι μιλούν τη γλώσσα Κέτσουα, 2,1 εκατομμύρια μιλούν τη γλώσσα Αϊμάρα, ενώ λίγες εκατοντάδες χιλιάδες μιλούν τη γλώσσα Γκουαρανί. Οι γλώσσες έχουν αναγνωριστεί, ωστόσο δεν υπάρχουν επίσημα έγγραφα στις γλώσσες αυτές και όσοι κάτοικοι δε μιλούν την επίσημη γλώσσα, τα ισπανικά, αντιμετωπίζουν κοινωνικές διακρίσεις. Ωστόσο, η συνταγματική μεταρρύθμιση το 1997 αναγνώρισε τη Βολιβία σαν πολυεθνική και πολυγλωσσική κοινωνία και ξεκίνησε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Το 2005, εκλέχτηκε ως Πρόεδρος για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας ένας ιθαγενής Αϊμάρα, ο Έβο Μοράλες..

Περού

Οι περισσότεροι Περουβιανοί είναι ιθαγενείς ή προέρχονται από επιμειξίες. Ο καταφανής ρατσισμός στο Περού έχει προκαλέσει την αύξηση της φτώχειας και της εγκατάλειψης των ιθαγενών πληθυσμών και των κοινοτήτων τους. Το Περού έχει το δεύτερο μεγαλύτερο πληθυσμό ιθαγενών στη Νότια Αμερική και οι ινδιάνικες παραδόσεις κι έθιμα έχουν διαμορφώσει τον τρόπο ζωής και αντίληψης των Περουβιανών σήμερα. [5]

Άλλες περιοχές

Οι ιθαγενείς πληθυσμοί αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού στη Βολιβία και στο Περού, ενώ κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε όλα τα κράτη που υπήρξαν προηγουμένως ισπανικές αποικίες. Εξαιρέσεις αποτελούν η Κόστα Ρίκα, ηΚούβα, το Πουέρτο Ρίκο, η Αργεντινή, η Δομινικανή Δημοκρατία κι η Ουρουγουάη.

Διεκδικήσεις

Μονομερή καταγγελία και αποχώρηση από τις συμφωνίες του 1851 και του 1868 που υπέγραψαν με την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσαν οι βορειοαμερικανοί Ινδιάνοι της φυλής Λακότα Σιου, ανακηρύσσοντας ταυτόχρονα τις ιστορικές περιοχές τους, μοιρασμένες σε 5 πολιτείες σήμερα, ως ανεξάρτητα εδάφη. Προς τούτο επέδωσαν αίτημα αναγνώρισης της ανεξαρτησίας τους σε πρεσβείες 15 χωρών[6]

Πηγές

  1. Jump up Στα ισπανικά indios στα αγγλικά indians. Η διαφορά μεταξύ των λ. Ινδός και Ινδιάνος δεν υπάρχει ούτε στα αγγλικά ούτε στα ισπανικά
  2. Jump up 1491: New Revelations of the Americas Before Columbus(ISBN 1-4000-4006-X), Charles C. Mann, Knopf, 2005.
  3. Jump up "Salt of the Mountain: Campa Ashaninka History and Resistance in the Peruvian Jungle, Review by Bartholomew Dean" (στα English). The Americas (The Academy of American Franciscan History): pp. 464-466. January 2006.
  4. Jump up INDEC: Encuesta Complementaria de Pueblos Indígenas (ECPI) 2004 - 2005
  5. Jump up Dean, Bartholomew. "State Power and Indigenous Peoples in Peruvian Amazonia: A Lost Decade, 1990-2000." In The Politics of Ethnicity Indigenous Peoples in Latin American States. Chapter 7, David Maybury-Lewis (ed.) Harvard University Press[1]
  6. Jump up «Οι Ινδιάνοι επιστρέφουν», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κόσμος, 28/12/2008, 20

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Φυλή του Αμαζονίου πήρε το νόμο στα χέρια της

 


Εμποδίζουν με δόρια και ακόντια ξένους εισβολείς που ''ρημάζουν'' την περιοχή τους προς αναζήτηση πολύτιμων λίθων
Είναι ''ιστορική'' φυλή που ζει στην καρδιά του Αμαζονίου στη Βραζιλία και στόχος τους είναι να προφυλάξουν ό,τι απέμεινε όρθιο στη γη τους από τους ''εισβολείς'' που έχουν στόχο τα κοιτάσματα χρυσού και πολύτιμων λίθων στην περιοχή τους.
Οι μαχητές της φυλής Mundruruku περιπολούν γι αυτό το λόγο νύχτα-μέρα τα νερά του Αμαζονίου που διασχίζουν την περιοχή τους.
Όπως φαίνεται και από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν, η κίνησή τους πιάνει: σε αρκετές περιπτώσεις περικύκλωσαν με τα δόρατά τους ξένους που αναζητούσαν χρυσό ή πολύτιμους λίθους στον Αμαζόνιο.
Δείτε τις φωτογραφίες:
protothema.gr